Nadat de Japanners in 1941 Birma waren binnengerukt, trokken enkele Engelsen met een paar inheemsen in twee auto's vóór de vijand uit naar de grens. Deze tocht door oerwoud en over rivieren, over bergen en langs ravijnen was vol avonturen en gevaren. Enkelen kwamen hierbij om het leven, anderen bleven achter om e bevolking hulp te bieden, zodat tenslotte alleen de leider van de karavaan met zijn Birmese geliefde en haar broertje de grens bereikte. Doordat het verhaal omgeven is dor oorlogsgeweld en menselijk leed, zou men het een oorlogsroman kunnen noemen, maar het is meer dan dat. De schrijver heeft getracht in een diep menselijk verhaal de gedragingen van mannen en vrouwen te peilen in een bijzonder gevaarlijke situatie waarin zij op elkaar zijn aangewezen. Door zijn groot schrijverstalen en door zijn diepgaande kennis van de mens, heeft Bates hiermee een boek geschreven dat men in vele opzichten niet meer zal vergeten.