In De donkere kamer van Damokles is Henri Osewoudt op zoek naar zijn al dan niet door hem gefantaseerde evenbeeld Dorbeck, die bij verzetswerk betrokken lijkt. Het is een zoektocht die even spannend als tot mislukken gedoemd is. Bij verschijnen in 1958 werd het boek al een 'absoluut hoogtepunt' in het werk van Hermans genoemd: 'Het boek behoort tot de beste romans die na de oorlog zijn gepubliceerd.' Ook over Nooit meer slapen (1966) waren de critici enthousiast. Het boek werd bovendien Hermans' eerste grote verkoopsucces. Ook hier stuurt Hermans zijn hoofdpersoon op een onmogelijke zoektocht. Een geologische expeditie voert Alfred Issendorf naar Lapland, waar hij op gezag van zijn promotor resten van meteorieten moet zoeken. Beide romans zijn geschreven in een glasheldere stijl en zijn van onvergetelijke schoonheid. Ze bevatten vele facetten van Hermans' ingenieus schrijverschap. De bezorgers van het Huygens Instituut hebben in het archief van Hermans verrassende ontdekkingen gedaan over het ontstaan van de twee meesterwerken.