Waarom wordt de vergrijzing steevast als ramp voor de samenleving afgeschilderd, en de oudere als nutteloze kostenpost afgeschreven? Paul Steenhuis zet het sombere denken over het ouder worden van nu af tegen de vitale levenshouding van de 18de eeuwse Franse filosoof Voltaire, die tussen zijn 60ste en 83Ste zijn productiefste en vrolijkste jaren beleefde, na zijn 50ste hartstochtelijk minnaar werd, op zijn 65ste zijn wereldberoemde satire Candide of het optimisme schreef en op zijn 83ste met een nieuw toneelstuk triomfeerde. De levenshouding van de 18de eeuwse supersenior, beweert Steenhuis, kan als voorbeeld dienen voor de oudere van vandaag, die na zijn 60ste volgens sommigen aan zijn 'tweede adolescentie' begint.