In ieder van ons zijn meerdere zijnslangen aanwezig. De meest opvallende kunnen we de volwassene of 'het verstandige ik', de ouder of 'de opvoeder' en het kind in de mens noemen. In elk van deze zijn verschillende aspecten te onderscheiden, bijvoorbeeld de aardige en de autoritaire ouder. Het kind in ons heeft vooral met emoties te maken. Nu eens overheerst de ene laag, dan weer komt de ander het sterkst tot uitdrukking. Bij de een is 'het verstandige ik' duidelijk aanwezig, bij iemand anders juist het kind. Maar bij dezelfde persoon kan het van moment tot moment verschillen: soms kan men heel verstandig praten en in een ander situatie kinderlijk blij of bang zijn. Volgens traditionele theorieën zijn deze drie lagen het gevolg van de invloed van de ouders, opvoeders en de cultuur waarin men opgroeit. Behalve deze drie lagen onderscheidt Pieter Langedijk ook het hogere ik en de invloed van vorige levens. Volgens hem zijn wij niet het produkt van anderen, maar waren we in vorige levens al min of meer zo. Om bepaalde redenen hebben wij die ouders en die omgeving uitgekozen om bepaalde eigenschappen en vaardigheden te versterken of minder sterk te maken. De schrijver, therapeut en onverwijspsycholoog, heeft zijn theorie getoetst aan honderden ouders, onderwijzers en jonge kinderen, met als doel dat men zichzelf, de ouders en onderwijzers, vriend(inn)en en partners beter ging begrijpen en beter met hen om kon gaan.