Op 5 juli 1937 landde op vliegveld Leeuwarden het eerste toestel. Een jaar later vond de officiële opening van dit veld plaats. Een kleine groep enthousiastelingen zag een lang gekoesterde droom in vervulling gaan: de Friese hoofdstad was eindelijk via de lucht bereikbaar. Aanvankelijk was het luchtvaartterrein vooral in gebruik bij de KLM, die op Leeuwarden een lijndienst onderhield. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwde de Duitse Luftwaffe het veld uit tot een omvangrijke basis, die een belangrijke rol speelde bij het met (nacht)jagers onderscheppen van geallieerde bommenwerpers die doelen in Duitsland bestookten. Na de oorlog was het enige jaren onduidelijk of het vliegveld zijn militaire status zou behouden of weer een burgerbestemming zou krijgen, totdat het in 1949 aan de Koninklijke Luchtmacht (KLu) werd toegewezen. Vliegbasis Leeuwarden is inmiddels al ruim zestig jaar een belangrijke basis van de KLu, van waaraf met onder meer de Gloster Meteor, de Hawker Hunter, de Starfighter en de F-16 is gevlogen. Voor vriend en vijand paraat schetst in woord en beeld de geschiedenis van dit vliegveld. Er is aandacht voor de vliegende squadrons die vanaf Leeuwarden hebben geopereerd, maar het boek brengt vooral de basis zelf in kaart: de ontwikkeling van de infrastructuur, de logistieke voorzieningen, de diverse categorieën personeel. Daarnaast behandelt het boek de relatie tussen de basis en de samenleving, waaronder de bijzondere band met de Waddeneilanden. Een apart hoofdstuk is gewijd aan de problematiek van de geluidshinder.