Begin 1942 telde het Centraal Israëlietisch Weeshuis in Utrecht achtenveertig pupillen. De meesten waren na de Kristallnacht door hun ouders op de trein naar Nederland gezet in de verwachting dat zij hier veilig zouden zijn. Het pakte heel anders uit. In 1942 werd het joodse weeshuis in twee etappes leeggehaald. De uit Duitsland gevluchte kinderen gingen het eerst, hun Nederlandse huisgenootjes volgden driekwart jaar later. Slechts enkelen zouden de oorlog overleven. Dit boek is het verslag van een zoektocht naar de lotgevallen van de laatste lichting bewoners van het CIW. Aan de hand van interviews met overlevenden en andere betrokkenen wordt een beeld geschetst van het leven in het weeshuis tijdens de tweede helft van de jaren dertig en de eerste oorlogsjaren. 'Voorbijgaand verblijf' is de eerste monografie over het lot van joodse weeskinderen vlak voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog.