Het is 10 mei 1940, de Duitsers vallen Nederland, België en Luxemburg binnen. De 22-jarige Koos van Schaïk, verpleegster voor het Rode Kruis,is op dat moment in Luik. Ze gaat meteen op de fiets naar Heer, waar haar ouders wonen. Maar onderweg haalt de oorlog haar in… Zo begint het verhaal van Koos, dat bewaard is gebleven door de dagboeken die zij tijdens de oorlog schreef. Ze vormen een uniek en intrigerend document. Koos schrijft over haar gevaarlijke tocht naar huis, dwars door het eerste oorlogsgeweld. Ze doet verslag van de zoektocht naar een vermiste vriendin in Frankrijk en vertelt over de dilemma's die ze tegenkomt bij haar werk voor het Rode Kruis. Wie de notities van deze jonge verpleegster leest, kijkt niet alleen met andere ogen naar de oorlog, maar wordt ook geconfronteerd met een vraagstuk dat nog even actueel is als zestig jaar geleden: de tweestrijd tussen neutraliteit en partijdigheid.