Zjenja is een vrouw die snel vertrouwen wekt. Zo vertelt vakantiekennisje Irene haar meteen de tragische levensgeschiedenis met vier overleden kindjes. Zjenja is vol medeleven, tot ze verneemt dat niets van het hele verhaal waar is. Als ze voor een documentaire over het leven van Russische prostituees in Zwitserland onderzoek doet, ontdekt ze tot haar stomme verbazing dat ieder meisje bijna hetzelfde verhaal vertelt: van de stiefvader die haar aanrandde, van de vriend die haar aan een vrouwenhandelaar overdroeg en van de rijke bankier met wie ze binnenkort zal trouwen (een sprookje zo fantastisch dat de regisseur direct besluit er een speelfilm van te maken in plaats van een documentaire). Zjenja biedt een luisterend oor aan alle vrouwen die naar haar toe komen met hun dromen, fantasieën en leugens, waarin hun bescheiden leven tot ongekende hoogte lijkt te stijgen. Tot Zjenja op een dag eigenhandig het noodlot bespoedigt en ze zelf ‘de kunst om te leven’ opnieuw moet aanleren.