In Vuur stelen maken we kennis met een gedemocratiseerde toneelschool eind jaren zeventig, een volgeling van Bertolt Brecht met een rode clowns neus, meisjes uit de provincie die in soldatenjasjes door Amsterdam fietsen, dromerige jongens die denken dat ze kunnen zweven….en mannen van tegen de vijftig die begrijpen dat omkijken geen zin meer heeft.