Van zeer nabij, met een precisie die liefde verraadt, beschrijft Cyrille Offermans de lotgevallen van zijn oude, dementerende moeder: hoe het begon, met vergeetachtigheid en wantrouwen, hoe moeilijk het is erop te reageren, hoe opname onvermijdelijk werd, hoe haar binnenwereld volledig desintegreerde. De essayist, die zijn moeder jarenlang heeft helpen verzorgen, probeert haar schijnbaar betekenisloos geworden uitingen als zinvol en menselijk te duiden.