Wim Tusveld werd enige jaren geleden geveld door een hersenstam infarct, waardoor hij veranderde van een werkzaam vrolijk mens, in een Locked-in-Syndroom patient die bijna alles kwijtraakte, behalve zijn humor. Die humor, samen met zijn enorme doorzettingsvermogen, maakte dat hij functies terugwon. Die overwinning heeft meer betekenis dan de beklimming van een hoge berg of het uitlopen van een marathon. Maar buiten die positieve dingen is dit boekje ook een aanklacht tegen het onbegrip en de arrogantie van artsen, bestuurders en de gevolgen van de bezuinigingen in de gezondheidszorg. Het lijkt bijna onbegrijpelijk dat in een land als het onze, waar alles geregeld lijkt, de groep mensen die echt afhankelijk zijn op deze wijze wordt bejegend. Dit boekje moet u lezen!