Een bundel al dan niet versplinterde vormvaste gedichten, die bijna genoeg hebben aan zichzelf: als het verhaal waterdicht is, kan het dwingend worden verteld. 'Opvallend is de strakke, beheerste vorm van zijn gedichten. (...) Menno van der Beek houdt van epische poëzie, hij vertelt graag verhalen, maar niet zonder dubbele bodems. (...) Van der Beeks gedichten lijken zo doorzichtig en dat zijn ze helemaal niet'.