Om over vrijheid te spreken en te schrijven zijn er aanleidingen te over: een moord op een politicus of cineast, het gevaar van terrorisme, toenemend alcoholgebruik en overlast in binnensteden, ernstige ontwrichtingen van gezinnen leidend tot kindermishandeling en moord en financiële crises in binnen- en buitenland. Niet alleen in de publieke ruimte wordt over vrijheden gesproken, ook in betrokken instellingen en particuliere organisaties, waarbij 'meer toezicht' en 'meer controle' steevast de revue passeren. Parallel aan het spreken over vrijheden wordt veel gedaan aan het verbeteren van de veiligheid in steden, de zorg voor jeugdigen en het voorkomen van het in de markt zetten van onzedelijke financiële producten. Een rode draad die door al deze verbeteringen en het spreken over vrijheden loopt is dat het een continu herhalen is, met een alternatieve aanpak. Vaak met als enig resultaat dat de voor direct betrokkenen pijnlijke gebeurtenissen blijven terugkeren. De telkenmale gecreëerde en niet waargemaakte verwachtingen leveren veel maatschappelijke onrust en kosten op. In de betrokken organisaties raken medewerkers ondanks hun niet aflatende inzet soms moedeloos. De tanende geloofwaardigheid van bestuurders, politici en ook van deskundigen op het terrein van maatschappelijke en organisatieverbetering is een niet te vergeten effect. Rob Hundman zoekt in Weerbarstig Veranderen, Paradox van de Vrijheid naar nieuwe betekenissen van vrijheid. Meervoudige betekenis van vrijheid opent nieuwe en uitzonderlijke wegen om diffuse, ambigue en complexe organisatorische en maatschappelijke gebeurtenissen te benaderen. Vrijheid in twee tegengestelde en tegelijk elkaar aanvullende betekenissen. Als kunst van het beginnen, zoals de politiek filosofe Hannah Arendt uiteenzet en vrijheid als zinvol geweld, naar de ideeën van de Franse schrijver Georges Bataille. Na een uitgebreide analyse van het ontstaan van weerbarstig veranderen, waarin zaken als wicked problems, macht, politiek en ethiek aan bod komen, volgt een diepgaande bespreking van de centrale gedachten van Arendt en Bataille. Tenslotte ontwikkelt hij een filosofie van het weerbarstig veranderen met als centrale gedachte de werking van vrijheid als initiatief én als escalatie van zinvol geweld. Een filosofie die managers, bestuurders, politici en organisatiedeskundigen nieuwe inzichten biedt op bekende zaken als macht en politiek. En het belang van het stellen van morele en trage vragen bij het nemen van belangrijke beslissingen op de voorgrond zet. De filosofie van het weerbarstig veranderen geeft te denken en is een inspiratie voor hen die professioneel actief zijn in weerbarstige veranderingsprocessen en uitzonderlijke wegen willen verkennen.