Diegenen die beroepshalve met ontwikkelingsvragen te maken hebben, herkennen bepaalde wetmatigheden in de biografie, die wijzen op de momenten in het leven waar zulke keerpunten kunnen optreden. Zo zijn er velen die rond hun 33e levensjaar bemerken dat ze in een fuik zijn terechtgekomen waar vertrouwde waarden niet meer gelden, waar het oude afgelegd moet worden om iets nieuws te doen ontstaan. Maar wat dat nieuwe dan zou moeten zijn, is vooralsnog in duister gehuld. In dit boek zijn een aantal gedichten bijeengebracht die kunstenares Doorlie Gerdes schreef vanuit de crisis rond haar 33e levensjaar, voor deze gelegenheid aangevuld met tekeningen die zij 35 jaar later maakte.