In deze Christologie van de liefde wordt het leven van Christus Jezus beschreven vanuit het esoterische christendom. De Christusimpuls in de mens werkt tweevoudig: mystiek in het hart, en in het geïnspireerde denken dat tot schouwen kan worden. Dit is voorbereid in het mededogen van Boedha in India en in de scheppende wijsheid van Zarathoestra in Perzië. In de Jezus-mens was het Ik van Zarathoestra geïncarneerd, zoals ook in de Avesta duidelijk kan worden. In de ziel van Jezus heeft vanuit de geestelijk-goddelijke wereld de liefde van Boeddha doorgewerkt. Als de Christus bij de doop in de Jordaan in Jezus incarneert, verkrijgt - door dood en opstanding - de Christus-impuls in mens en wereld een tweevoudige werking. Zo kan ook de Christelijke inwijding begrepen worden die in de esoterische stromingen van het Christendom hebben doorgewerkt. Vanuit dit perspectief worden de inwijdingswegen beschreven van Zarathoestra, Boedha, Jezus, Mani, Parcival, Christiaan Rozenkruis en Rudolf Steiner. Deze inwijdingswegen worden uiteindelijk geïntegreerd in een moderne inwijdingsweg - die in de vorm van oefeningen beschreven wordt - waar de mens vanuit ongedeelde aandacht, als een Graalmens, de tweevoudige Christusimpuls kan opnemen in liefde voor de lijdende wereld en mensheid.