Sinds de pil is zwanger worden en een kind krijgen geen vanzelfsprekendheid meer. Vrouwen kunnen zelf het tijdstip bepalen waarop ze zwanger willen worden, maar dat blijkt niet eenvoudig. Want ze zijn bang met een kind hun positie en vrijheid te verliezen of hun carri te onderbreken. Mannen willen vaak eerst een zekere financi basis. En de biologische klok tikt door. Soms is het te laat als eindelijk de beslissing voor een kind genomen is. Intussen daalt het bevolkingsaantal, neemt de vergrijzing toe en wordt kinderopvang beschouwd als een individueel probleem. Is dit nu emancipatie? Sociologe Christien Brinkgreve en hoogleraar voortplantings-geneeskunde Egbert te Velde stellen zich samen op tegen het jarenlange beleid dat emancipatie van vrouwen louter benadert als een economisch streven: hoe vrouwen deel te laten nemen aan de arbeidsmarkt. Er wordt geen recht gedaan aan de verschillen tussen mannen en vrouwen. Vrouwen modelleren hun leven naar dat van mannen, en bezwijken onder de eisen van carri en moederschap. Gezamenlijk analyseren de auteurs hoe het zover gekomen is, om beter zicht te krijgen op de toekomst. Want zijn bio-technologische ingrepen het antwoord op de vergrijzing? Is kinderen krijgen een zaak van man en vrouw - of gaat het ons allen aan? Wat betekent gelijkheid van man en vrouw eigenlijk? En zijn we niet verstrikt geraakt in de eisen die we onszelf en elkaar stellen? AUGUSTUS