Duitsland 1913. Tijdens de viering van de Slag bij Leipzig klimt scholier Bruno Tiches stiekem in een luchtballon die speciaal voor deze dag wordt opgelaten. Hij wil de kans de Keizer van boven te zien niet laten schieten. In de jaren die volgen waait Bruno met alle winden mee die Duitsland teisteren. Hij is een van de eerste volgelingen van Adolf Hitler en weet tijdens de oorlog op te klimmen in de hiërarchie. Veertig jaar na het ballonavontuur blijkt Bruno, tot verbijstering van een oude klasgenoot, ook na de oorlog succesvol. In (dubieuze) zaken en zelfs als leider van een populistische beweging in de politiek blijft hij winstgevend opereren. Zelf heeft de idealistische klasgenoot altijd geprobeerd zijn overtuiging te volgen. Door zich zo fatsoenlijk mogelijk te gedragen krijgt hij van Bruno Tiches en nog veel ergere heren in het bruine uniform flink wat te verduren. Hij wordt ontslagen als journalist, heeft geen inkomen en zijn vriendin emigreert. Zonder de jonge onderhuurster uit Denemarken met haar charmante accent was er in deze jaren niets, maar dan ook niets geweest om te lachen. De meerdere keren verfilmde roman Wij wonderkinderen vertelt over het leven van twee leeftijdgenoten: Bruno de opportunist, die ten slotte te lui is voor een grote nazi-carrière, en zijn steeds melancholieker wordende klasgenoot, die zich moeizaam door de ellende van het ‘Duizendjarige Rijk’ probeert te worstelen. Nee, ze zijn allebei geen helden. Hugo Hartungs ‘ondanks alles vrolijke roman’ Wij wonderkinderen is in Duitsland uitgegroeid tot een klassieker van de naoorlogse literatuur.