Mr. Paul Ruijs (1948), juridsch adviseur, werd samen met Willem Oltmans, Pim Fortuijn, Pieter Lakerman e.a. in het tijdschrift 'Quote' ooit uitgeroepen tot 'een van de grootste etters van Nederland'. Ruijs verdiende deze eretitel nadat hij vanwege zijn ervaringen in de rechtszaal met 's lands grootste consumentenorganisaties, samen met enkele andere burgers onderzoek had gedaan naar belangenverstrengeling binnen de rechterlijke macht. Het onderzoeksverslag uit 1966 - het IRM rapport (Integriteit Rechterlijke Macht) - sloeg in als een bom en leidde tot felle debatten in politiek en juridisch Nederland. De minister wilde ineens af van advocaten die in 'eigen' rechtbank ook als rechter optraden en rechters werden verplicht hun nevenfuncties openbaar te maken. Maar de werkelijkheid in 2001 is dat veel rechters straffeloos hun nevenfuncties geheim houden en dat advocaten nog steeds - met volle instemming van de Hoge Raad - regelmatig als rechter in rechtbanken optreden waar ze met hun kantoorgenoten tevens de belangen van hun gretig procederende en goedbetalende klanten behartigen.