Wat begon als een vrolijke doorgehaalde zomernacht werd al gauw een bijzondere, bij vlagen hilarische correspondentie tussen drie vrienden: twee schrijvers en een componist. CC. EEN CORRESPONDENTIE is een aanstekelijke briefwisseling over jazz (veel jazz), literatuur, schrijven, componeren, schrijfmachinelinten die vervangen moeten worden, platencollecties die van de plank vallen, de winkel waar Gerrit Kouwenaar zijn spijkerbroeken koopt, de Thaise joints die saxofonist Benjamin Herman en Remco Campert op de Afsluitdijk rookten, de betekenis van keukentrapjes in een tram, de beleefdheidswedstrijd van A. Alberts, het voor straf buiten roken en de uitkomst van de elektrische sigaret. Bernlef, Campert en Loevendie beschrijven hun soms wonderlijke kijk op heden en verleden, maar vervallen niet tot nostalgie. Je kunt niet alleen leven van nieuwe herinneringen, zegt de eerste, verwijzend naar Camperts dichtbundel uit 2007. Oude mogen er ook zijn.' CC is een improvisatie voor drie heren.