WoordspeligMijn eerste bundel. Met deze uitgave overschrijd ik een innerlijke grens. Een opwindende noodzaak in het leven van een laatbloeister.Een voorspelling is realiteit geworden. Op een bijeenkomst zegt zij, die over de gave van 'het zien' be-schikt, ik zie je gedichtenbundel. In stille verwonde-ring kijk ik haar aan. Zij kan immers niet weten dat ik sinds enige tijd door woorden besprongen word, dat ik bevlogen ben geraakt van woordritmiek. Dichten, ik weet niet of ik die titel verdien. Wat ik doe zou ik willen omschrijven als ver(-)dichten woordknutselen. Woorden om de kloof tussen 'niet weten' en 'weten' te dichten, om te verdichten tot wat wezenlijk is. Om dan te knutselen tot woorden zich in een voor te dragen ritme met elkaar verbinden.Spelend met woorden wil ik het leven bij de lurven grijpen. En steeds de ontdekking dat wat gegrepen lijkt alweer is weggeglipt. Gelukkig, want in dit proces ligt de besloten belofte van oneindig spelen in de woordentuin.Rita Spieker is geboren in 1949 te Zwolle. Groeide op in Friesland en vervolgde haar leven tot nu in de provincie Groningen. Woont met man Rudolf op "t Hogeland, in de rug gesteund door de Waddendijk. Zij is werkzaam als Ervaringsgericht Psychosociaal Therapeut in eigen praktijk.Hield zich al heel jong bezig met schrijven en won als kind een prijs in een landelijk uitgeschreven op-stelwedstrijd. Als gevolg van een combinatie van omstandigheden verdween het plezier in schrijven, en daarmee het schrijven, geheel. Tot vele jaren later. Een kriebeltje dient zich aan en laat zich niet meer wegsturen. Inmiddels schrijft ze, al meer dan tien jaar, maandelijks haar stukjes in een regioblad en vult ze sinds zeven jaar een column in een beroepsblad