Zaïda, een meisje uit de betere kringen in de negentiende eeuw, wil een leven leiden dat bij haar aard en capaciteiten past. Ze wenst zich niet te conformeren aan het conservatieve milieu van de adel in die tijd. Ze gaat medicijnen studeren en wordt een van de eerste vrouwelijke artsen, ondanks alle obstakels die ze moet overwinnen. De verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog doen haar besluiten zich te specialiseren in de psychiatrie: aan psychiatrische hulp is op dat moment een enorme behoefte. Ook de Tweede Wereldoorlog laat in Zaïda's leven zijn sporen na. Haar levensgeschiedenis wordt levendig en realistisch beschreven door de vele historische aspecten die de revue passeren. Ondanks de vele dramatische gebeurtenissen ademt het boek een groot optimisme uit: de liefde is vaak onvoorwaardelijk, de hoofdpersonen zijn sociaal bewogen, en ondanks de twee wereldoorlogen blijft het vertrouwen in de mensheid overeind. Een boek dat met veel plezier gelezen zal worden.