Wie leest leeft niet wordt wel gezegd. Maar het tegendeel is waar: wie leest leeft juist méér. Want de lezer kan zich spiegelen aan al die romanpersonages en wordt aan het denken gezet. En lezen kan je overal: in bed, in bad, in de tram, in al die wachtkamers die een maatschappij heeft. Vanaf voorjaar 2000 schreef Barber van de Pol voor de boekenbijlage van de Volkskrant columns over lezen. Ze deed dat steeds geestig en avontuurlijk en maakte haar reputatie als nauwkeurige en betrokken lezer meer dan waar. In deze bundeling van haar stukken laat Van de Pol zien hoe emotioneel en spannend lezen kan zijn. In de columns wordt de lezer deelgenoot van haar leeservaringen, haar liefde voor bepaalde boeken, personages en manieren van lezen. Maar naast lezen bestrijken deze stukken ook vijf jaar (persoonlijke) actualiteit - vandaar de titel Zelfportret in columns.