Daniël Lohues schrijft. Vrijdagsmiddags enkel met woorden. Het tegenovergestelde van instrumentaal. Stukjes stilgezette tijd, noemt hij dat zelf. Over waar hij vandaan komt en hoe hij de wereld ervaart. Over hoe het verleden om het heden draait. Over muziek. Over dichtbij, ver weg, angst en hoop. Elke vrijdagmiddag weer, hoe en waar dan ook.