Dit boek is een dichtbundel met gedichten van een zoon over zijn moeder. Zij die de moeder van de auteur gekend hebben, zullen haar in de gedichten naar voren kunnen roepen. Degenen die een moeder hebben (gehad), zullen op bepaalde wijze herinnerd worden aan hun eigen moeder. Wellicht kan deze bundel bijdragen aan het besef dat de moederrol nimmer uitgespeeld is. Want een zoon (of dochter) weet pas wat hij (of zij) mist, als zij er niet meer is. De gedichten kunnen een hulp zijn bij rouwverwerking. In deze bundel wil Koert Koster zijn moeder eren, als iemand die zorgzaam en liefdevol, teder en beminnelijk was. Het is een bundel die hij met blijdschap publiceert als dank aan zijn moeder. Koert Koster (1973) studeerde filosofie en theologie aan de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam. Hij is getrouwd met Marleen Koster-Dekker. Samen hebben ze een zoon Jens. Meer publicaties zijn te vinden op hun website www.koertenmarleenkoster.nl