De hoofdpersonen in Zo raak je haar kwijt hebben één ding gemeen: een talent het te verpesten bij de vrouwen met wie ze leven of op wie ze verliefd zijn. Soms hilarisch, soms vol mededogen beschrijft Díaz uiteenspattende liefdes. Het is een bundel vol verhalen over mannen met spijt (omdat ze bijvoorbeeld te veel zijn vreemdgegaan) en vrouwen die boos zijn. En het gaat vooral over mensen die ‘smekend, huilend’ proberen te repareren wat onherstelbaar gebroken is. Opnieuw bewijst Junot Díaz dat hij terecht door The New Yorker bij de 20 belangrijkste auteurs van de 21e eeuw werd genoemd