Als een donderslag bij heldere hemel kreeg ik, in augustus 2009, te horen dat ik ongeneeslijk ziek ben. Sindsdien krijg ik de ene chemokuur na de andere om het leven te rekken. Tijdens de chemokuren ontmoet ik veel mensen. Over die mensen en mijn leven met chemo gaat deze bundel. De realiteit met een sausje humor. 'Ik ben die pruik zo zat! Wie vindt het niet erg als mama haar pruik afzet?' Drie vingers gingen de lucht in en voor ik het wist pakte Lisanne de pruik van mijn hoofd en legde deze tussen de aardappels, stoofperen en rode kool op tafel.