Dit deel van de Kroniek van Lori-el neemt u mee op een tocht door de verborgen geschiedenis, verbonden aan de vijfenzeventig goudstukken die zich nooit laten scheiden. Honderden aantekeningen van zijn vader stelden Bob van Ruyten in staat de voorgeschiedenis van het boosaardige goud te reconstrueren. Meer dan vierduizend jaar geleden begint het huiveringwekkende verhaal van het zwarte goud dat niets anders dan onheil veroorzaakt. Drie millennia lang heeft het een benauwende invloed op mensen die erdoor veranderen in wie ze nooit hadden willen zijn. Duizend jaar blijft het goud verborgen in Spanje. Net als de macht ervan beteugeld lijkt, wordt het plotseling geactiveerd en gaat het op weg naar het noorden, naar de Nederlanden. Het is Miguel die het goud verplaatst in het kielzog van Neerlands meest gevreesde tiran, Don Fernando Álvarez de Toledo, de hertog van Alva. De kwade genius Lug, de eens zo mooie Lori-el, zet in Zwart Goud alles op alles om de zwarte steen (zie deel 1 van de Kroniek van Lori-el: Zwarte Betje) en het zwarte goud bijeen te brengen in het dorpje Leyderkerken (Mijnsheerenland) waar beide kwaadaardige elementen ooit ontstonden. Hij ontziet niemand. Uiteindelijk ontdekt een onderwijzeres in 1965 bij toeval dat er goud is verborgen in de toren van de kerk van Mijnsheerenland. In het boek Zwarte Vrijdag staat haar verhaal opgetekend door Paul van Ruyten, de vader van de auteur. Paul was ook degene die er door jarenlange naspeuringen achterkwam wat de oorsprong van het goud was.