Boezemvrienden is een non-fictie verhaal over een (naar de auteurs mening) mislukte borstvergroting van een vrouw die zich bevindt in een Quarterlife crisis: een levensfase die herkenbaar is voor veel 'volwassen laatbloeiers' tussen de 20 en 35 jaar oud. Boezemvrienden vertelt over de onzekerheid van de vrouw bij zowel een te kleine als een te grote boezem. De schrijfster ondergaat een borstvergroting die groter uitpakt dan gewenst. Daar zij zich eerst te mannelijk voelde omdat het haar bijna ontbrak aan een voorgevel, voelde zij zich na de ingreep een ordinaire pornoster met flinke memmen. De obsessie over haar borsten heeft veel invloed gehad op haar dagelijkse leven. Het leven dat al als dynamisch kan worden omschreven vóórdat eraan gesleuteld werd. Uiteenlopende studies, veel verhuizingen, verre reizen, diverse bijbanen, wéér een sabbatical, gebrek aan geld, mislukte liefdes en een gemis aan stabiliteit: dit is een typisch 'ik-weet-niet-wat-ik-met-mijn-leven-wil'-gevalletje. En zo ook met de tevredenheid over haar borsten. Zo lang mogelijk alle ballen in de lucht willen houden. Toch zal er over haar strandballen een keuze gemaakt moeten worden. Gaat ze de neppers verwijderen, vervangen of accepteren? De schrijfster kijkt met veel zelfspot naar haar persoonlijke belevingen. Dit boek zal herkenbaar zijn voor vrouwen die ontevreden zijn over hun voorgevel, maar ook voor mensen die moeite hebben met de meerkeuzemaatschappij waar we tegenwoordig in leven. Hierdoor wordt een breed publiek bereikt en zal dit feelgood columnboek aanslaan als een tiet!