J.J. Voskuil liet een omvangrijk en belangrijk oeuvre na. Na zijn dood in 2008 besloot zijn vrouw Lousje twee ongepubliceerde brisante manuscripten te laten uitgeven: 'Binnen de huid' en 'De buurman'. In februari 2014 verschijnt een derde postume Voskuil. Deze gebonden uitgave met stofomslag van 'Ik ben ik niet', bestaand uit stukken geschreven in de jaren vijftig, is een bundel bespiegelingen en boekbesprekingen van een zwaartillende jongeman, die aan de hand van zijn denkbeelden en beginselen anderen de maat neemt. De meningen die in zijn latere werk naar voren komen, zijn in 'Ik ben ik niet' reeds uitgekristalliseerd. Het boek is daardoor te lezen als het zelfportret van een hyperintelligente, eigenwijze recensent die met bijdragen aan Propria Cures, Litterair Paspoort en de Nieuwe Rotterdamse Courant zijn onafhankelijkheid en onmaatschappelijkheid wenst te bewaren, maar die daar, ten lange leste, niet in slaagt. In 'Het mislukte leven', dat aan 'Ik ben ik niet' voorafgaat, praat Lousje Voskuil tijdens een aantal wandelingen en maaltijden met Detlev van Heest over de diepe existentiële crisis die haar man in de jaren vijftig doormaakte. Het mislukte leven bevat verrassende onthullingen over de schrijver die we uit zijn boeken zo goed meenden te kennen.