20 maart 2014 is het tien jaar geleden dat koningin Juliana overleed. In de commentaren rond haar overlijden bleek eens te meer hoezeer de werkelijkheid van Juliana’s leven verdwenen is achter een aantal steeds herhaalde clichés. Tot de vaste ingrediënten van ons beeld van Juliana behoort dat zij de oorlogsjaren doorbracht in Canada als een ‘gewone huisvrouw en moeder’, die zich vooral bezighield met de opvoeding van haar kinderen, en wier bijdrage aan de strijd tegen de nazi’s bestond uit breien, bloed geven en de verkoop van tweedehandsspulletjes in de Rode-Kruiswinkel. In deze voorpublicatie, de bewerking van een hoofdstuk uit haar komende biografie van Juliana, laat sociologe Jolande Withuis zien dat dit mierzoete beeld de inzet van de toenmalige kroonprinses tekortdoet. Juliana beperkte zich bepaald niet tot dergelijke deugdzame damesbezigheden. Juliana was in haar Canadese jaren een actieve ambassadrice van de geallieerde zaak. Ze hield her en der op het continent lezingen, moedigde soldaten aan en onderhield vriendschappelijke betrekkingen met het echtpaar Roosevelt.