John Eliot Gardiner groeide letterlijk op onder een van de twee schilderijen die er van Johann Sebastian Bach bekend zijn: zijn vader had dat in de Tweede Wereldoorlog in bewaring gekregen. Geen wonder dat juist die componist hem is blijven fascineren. Gardiner heeft als dirigent talloze malen werken van Bach uitgevoerd, en hij wordt beschouwd als een van de grootste interpreten ervan. Zijn levenslange omgang met Bach is uitgemond in een boek waarin hij al zijn eruditie en hartstocht heeft aangewend om zoveel mogelijk greep te krijgen op de componist en de mens Bach. In een meeslepende stijl gaat Gardiner in op de historische en muzikale context waarin de componist werkte, diens ideeën, diens werkwijze, en op zijn eigen omgang met deze muziek. Of zoals Gardiner zegt: ‘We willen weten wat voor mens in staat was om muziek te componeren die het ene ogenblik van een adembenemende complexiteit is en dan weer zo onweerstaanbaar ritmisch dat we van onze stoel willen springen om erop te dansen, of die aangrijpend onze emoties beroert en ons diep in ons hart raakt.