Als de vader van Maaike Sips met pensioen gaat, neemt hij meteen afscheid van zijn bestaan als man. Opeens is daar Monica. Sips duikt in het verleden van haar vader, om zo de nieuwe vrouw in haar leven met terugwerkende kracht een geschiedenis te geven. Ze ontdekt dat haar verhaal parallel loopt aan het verdwijnen van het taboe op transseksualiteit. Daarnaast laat ze zien wat de transformatie naar Monica betekent voor haar persoonlijke relatie met haar vader. Met oprechte verwondering en een buitengewoon goed oog voor detail reconstrueert Maaike Sips het verborgen leven van haar vader en geeft ze een stem aan een generatie transgenders voor wie de mogelijkheden van vandaag nog niet vanzelfsprekend waren. Maaike Sips (1971) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde. Ze is journalist en maakte kunstprogramma’s en documentaires voor televisie en films voor bedrijven. Fragment: Monica controleert haar make-up in de spiegel boven de wastafel en frunnikt wat aan haar haar, onzeker of ze wel ‘passabel’ is. Hebben de mensen om ons heen iets door? Er is voor haar geen groter compliment dan wanneer een vreemde haar spontaan met ‘mevrouw’ aanspreekt. Ik let er op dat ik haar niet verraad. Meer dan veertig jaar zei ik ‘hij’ en ‘hem’ en een vergissing is zo gemaakt.