Dit boek brengt het uiterst boeiende verhaal van Congo's overgang van koloniale naar postkoloniale periode: van 1955 tot 1965, juist een decennium. Het zijn twee data die terzelfdertijd ook belangrijke namen oproepen. Koning Boudewijn en president Mobutu, twee figuren die hun stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van Congo. Als jonge vorst bezocht Boudewijn voor het eerst Congo in 1955 en sindsdien heerste er in Centraal-Afrika een soort verering voor die mythische figuur. In het boek wordt gezocht naar de betekenis van zijn Congo-vaart waarbij hij door zijn zwarte onderdanen oorspronkelijk als 'Mwana Kitoko' of 'Schone Knaap' werd onthaald. Deze naam werd uiteindelijk gewijzigd in 'Bwana Kitoko' of 'Schone Heer', een bijnaam die beter past bij het prestige van de koning en van de blanken in Congo. Mobutu, die de geschiedenis inging als een mysterieuze figuur was allesbehalve een revolutionair. Hij kwam als jonge luitenant-generaal op 25 november 1965 aan de macht, en niet 24 november zoals algemeen wordt aangenomen. Dit boek is in twee grote delen opgesplitst: 1955-1960 en 1960-1965. In het eerste deel wordt de triomftocht van koning Boudewijn in Congo belicht. Naast de sociale verhoudingen tussen blank en zwart, komen ook de volksopstand van 1959 in Leopoldstad, het ontstaan van politieke partijen en de mislukking van het democratisch experiment aan bod. In het tweede deel gaat de grootste aandacht naar de rebellieën. Hier worden vooral de getuigenissen gebracht van de missionarissen, die een zware tol hebben betaald.