'Zolang niet alles is verteld' is een mozaïek. In een veertigtal korte en uiterst subtiele verhalen schetst de vertelster de lichamelijke en geestelijke teloorgang van haar vader. Op het moment dat zijn geheugen hem definitief in de steek laat, wil zij alles weten over zijn leven, over zijn vlucht tijdens de oorlog, over zijn avontuurlijke jaren in het Verre Oosten en over zijn tijd als zakelijk leider bij het Concertgebouworkest. Aan de hand van herinneringen, brieven, fotos en muziek brengt ze hem een onvergetelijke ode.