Met De acceptatiewereld wordt de eerste trilogie van de vier waaruit Een dans op muziek van de tijd bestaat afgesloten. De roaring twenties zijn voorbij en grimmiger tijden breken aan, die zich in de omgeving van Nicholas Jenkins kenmerken door kennissen met radicaal linkse sympathieen, onder wie de criticus J.G. Quiggin, die voor het eerst weer opduikt als Nicholas met zijn jeugdvriend Peter Templer, met wiens zus Jean Nicholas een verhouding krijgt, in de Ritz zit. Nicholas' andere jeugdvriend, Charles Stringham, zien we terug tegen het eind van dit boek, wanneer Nicholas het catastofaal geeindigde diner, georganiseerd door hun oude huismeester Le Bas, verlaat in gezelschap van de onvermijdelijke Widmerpool.