Orwells eerste boek is een verslag van zijn ervaringen als zwerver en bohémien tussen 1927 en 1932, waarvan anderhalf jaar als aankomend schrijver in Parijs. Over deze periode in zijn leven schreef Mary McCarthy: 'Met opzet bewoog hij zich in de onderlagen van de maatschappij tussen menselijke wrakken en drijfhout. Hij hield een soort inspectietocht van de geografie en de instellingen van dat gebied aan gene zijde: werkhuizen, volkslogementen, Leger-des-Heilsonderkomens, goedkope kamers, de gevangenis..' Aan de grond in Londen en Parijs is het resultaat van deze ontdekkingsreis door de wereld van de armoede en het uitzichtloze leven aan de zelfkant: een rauw en onverbloemd geschreven document dat nog steeds niet opgehouden heeft de lezers aan het denken te zetten.