Wat overkomt mensen als zij ouder worden? Als de liefde noodgedwongen op een lager pitje gaat branden en het verlangen radeloos naar brandstof zoekt. Wanneer de winter van het leven voor de deur staat en het feest een einde dreigt te vinden op de harde, wrede klanken van de jeugd, die het niet op ouderen voorzien heeft? De Nederlandse regering stuurt ouderen naar een experimenteel kuuroord in de duinen. Om hen te wapenen tegen de aanstormende verwording. Maar is dat de werkelijke reden? De achtste hoofdzonde is een humoristische en tegelijk bittere vooruitblik op Nederland zoals het er over zo'n 25 jaar kan uitzien. Rudolf Geel schreef de roman onder het pseudoniem Jakob van Riel. Zo leek het alsof De achtste hoofdzonde een eerste boek was, hetgeen de schrijver onmiddellijk een nominatie opleverde voor de Selexyz-prijs voor het beste debuut van 2005. Ook in de pers werden de kwaliteiten van de roman onmiddellijk herkend. Aleid Truijens schreef in de Volkskrant 'Het huiveringwekkende aan deze geestig geschreven roman is de haat jegens ouderen die Van Riel voorspelt. Het is een provocerend boek. Maar onvoorstelbaar is zo'n toekomst niet.' En Kees 't Hart liet in De Groene Amsterdammer weten: 'Jakob van Riel besloot de jacht op ouderen nu maar eens echt te openen en schreef een geestige roman waarin alle verworvenheden van de laatste veertig jaar fors op de tocht worden gezet.' Andere titels van Rudolf Geel bij Azul Press verkrijgbaar zijn de novelle Engelenspel, de romans De vrouwenbron en Bloedmadonna, en Twee, een onvoorwaardelijke liefde (over de eerste jaren van zijn kleindochter).