Boudewijn was eigenlijk een soort verslaafde, een junk, een boekenjunk. Als er een uitspraak op hem van toepassing zou zijn geweest, dan was het de volgende: het bezit van de zaak is het einde van het vermaak. Het ging Büch steeds minder om het bezitten van de boeken, dan om het zoeken, het jagen zeg maar, bijna in letterlijke zin. Uiteindelijk ging het om de boeken die hij NIET had. Daar kon hij van wakker liggen, alles wat hij nog NI… meer