Boudewijn was eigenlijk een soort verslaafde, een junk, een boekenjunk. Als er een uitspraak op hem van toepassing zou zijn geweest, dan was het de volgende: het bezit van de zaak is het einde van het vermaak. Het ging Büch steeds minder om het bezitten van de boeken, dan om het zoeken, het jagen zeg maar, bijna in letterlijke zin. Uiteindelijk ging het om de boeken die hij NIET had. Daar kon hij van wakker liggen, alles wat hij nog NIET had en nog moest vinden. Hij moest door! . In De bibliotheek van Boudewijn Büch duikt Mouws opnieuw in het leven van Büch. Deze keer draait alles om de boeken van Nederlands grootste ambassadeur van het boek. Zowel de fysieke totstandkoming van zijn boekenpaleis als de daadwerkelijke inhoud van alle boekenplanken komen aan bod. Door de ogen van de ontwerper van zijn bibliotheek, Pieter van der Zwan en de top van antiquarisch Nederland, Eric Schneyderberg, Dieter Schierenberg, Bert Hagen en Ton Kok krijgt de lezer een leuk inkijkje in het leven van de bibliofiel pur sang en zijn verzamelwoede en bibliotheek. In het boek staan niet eerder gepubliceerde feiten en fotos over en van Büch. Het is een aanrader voor iedereen die iets heeft met Büch, boeken en bibliotheken.. Van Frans Mouws verschenen eerder bij Aspekt: Boudewijn Büch een overzicht van zijn werk, Weg uit Wassenaar, Tussen Büch en OHanlon en Markante herinneringen aan Ootmarsum. Met De Bibliotheek van Boudewijn Büch is Mouws schrijven over Büch afgerond.. Over eerdere boeken schreef de pers:. Mouws beschrijft zijn speurtocht in de ik-vorm met groot enthousiasme. Zo trekt hij op zijn motorfiets de sporen van Büchs leven en werk in Wassenaar en Leiden na. Dat heeft wel heel veel weg van hoe Büch zelf over de wereld reisde. " De Volkskrant. Frans Mouws heeft alle feiten over het ware leven van Boudewijn Büch achterhaald, veel anderen hebben zijn gegevens gejat. Mouws schreef zelf het spannendste boek over Büch. " Theo van Gogh.