Het is nacht als ik door mijn moeder word wakker geschud. 'Hier zijn je kleren, vlug, kleed je aan. Ik blijf niet bij die vent,' zegt ze, terwijl ze mijn zusje aan het aankleden is. Ze vult een aantal tassen en mijn logeerkoffertje met spullen. Ik voel me slaapwarm en ijskoud tegelijk. We nemen de route langs het water, aan de overkant ligt in het donker onze geheime tuin. Ik loop aan de hand van mijn moeder door een lege, kille stad. Alleen de spaarzaam verlichte etalages geven een beetje afleiding. Ik heb nog nooit zoveel verlangd naar de dag en de zon als in die nacht. Henk van Dort beschrijft in korte episodes de gebeurtenissen uit zijn jeugd in Amsterdam-Zuid, die hem mede hebben gevormd tot de persoon die hij nu is. Een ontroerend verhaal van de zoektocht van een opgroeiende jongen naar zichzelf.