Nostalgie zonder heimwee 'Het was buiten lauwwarm en ik voelde me gelukkig, ik probeerde me in elk geval gelukkig te voelen, ik had echter weer last van die onrust, maar ik wist dat ik daarvan verlost zou zijn als ik me alles weer voorstelde zoals het was, als ik me zou verplaatsen door de tijd, als ik erin zou slagen nu toch echt bij die dag betrokken te zijn, de huwelijksdag van mijn zus, inclusief de geuren ervan, het zicht, de kleuren, het geluid, en die knal, die fatale knal -' In De bruid en de kogel zijn de schokkende gebeurtenissen tijdens de bruiloft van zijn oudste zus voor de verteller aanleiding om in gedachten terug te keren naar het milieu van zijn jeugd: de Schilderswijk in Den Haag. Heen en weer geslingerd tussen zijn Amsterdamse heden en zijn Haagse verleden, tussen dood en leven en tussen fictie en werkelijkheid, gaat hij op zoek naar authenticiteit. In een thrillerachtig verhaal keert hij terug naar de plek waar hij geboren is, en waar zijn geboortehuis blijkt te zijn afgebroken. Wel ontdekt hij dat de kogel die werd afgevuurd op de bruiloft van zijn zus hier al aan zijn reis is begonnen. En dat het geluk daar blijkt te zijn, waar je het niet verwacht.