Voor een dictator is er maar één effectief middel tegen moordaanslagen: de dubbelganger. De Braziliaanse dictator Manuel Martins Pereira, hoofdpersoon in Daniel Pennacs nieuwe roman, stelt dus zo gauw mogelijk een dubbelganger aan, waarna hij zelf naar Europa vertrekt om zich te laten behandelen voor pleinvrees. Moordaanslagen vinden immers vaak op pleinen plaats. Maar ook zijn dubbelganger voelt er weinig voor om als schietschijf te fungeren en huurt zelf weer een dubbelganger in, die vervolgens ook weer een dubbelganger inhuurt. Dit alles wordt ons verteld door een schrijver die zelf genoeglijke uren in zijn hangmat doorbrengt en daar nadenkt over het wezen van dubbelgangers: in de film, in de literatuur en in het echt. Zo komt hij terecht bij Charlie Chaplin in zijn rol als de dubbelganger der dubbelgangers in de film De grote dictator.