In De enige revolutie richt Krishnamurti zich in het bijzonder tot degenen die in opstand komen tegen het onrecht en de ongelijkheid in de wereld. Hij betoogt dat de enige werkelijke revolutie de innerlijke revolutie is, die verandering zal brengen in het leven van de mens en daardoor in dat van de mensheid. Speciale aandacht wijdt Krishnamurti aan de betekenis van meditatie, waarbij al gauw blijkt dat hij onder meditatie iets totaal anders verstaat dan wat meestal met dit woord wordt aangeduid.