Praten over het oorlogsverleden van zijn Joodse familie werd in Paul Alexanders jeugd nadrukkelijk vermeden. De nieuwsgierigheid van de auteur leidde hem naar verhalen die stukje bij beetje de tragische lotgevallen vertellen van zijn familie tijdens de oorlog. In een Pools gehucht wordt bij toeval het graf ontdekt van een familielid dat in een kamp bij Auschwitz heeft gezeten. Een naar Argentinië geëmigreerde oom raakt betrokken bij een ontvoeringszaak die hem zijn onderduiktijd doet herbeleven. In het ouderlijk huis van de auteur duiken vijf vergeelde schriftjes op: de oorlogsdagboeken van zijn dode vader.