De god in de machine is een boek voor mensen die van warme, spannende verhalen houden; verhalen met de geur van oude kinderboeken, van Jules Verne of Dorothy Sayers. Tegelijk is het doortrokken van de verontrustende vraag waarom al het mogelijke exact zou moeten samenvallen met het voor ons bevattelijke. De hoofdpersonen zijn een Ossenzijler verkoper van melkmachines, wiens kosmische wereld gestalte krijgt in runderen die op hun huid de wereld afbeelden; een inspecteur van politie, die kennis maakt met een wonderbaarlijk paneel van Piero della Francesca en een achttiende-eeuwse machinebouwer, wiens perpetuum mobile dissoneert met de barokke harmonia mundi. Het kentheoretisch monstrum Victoria verstoort op akelige wijze het leven van een Oxfordse hoogleraar en een vrolijke geluidkundige merkt hoe hard spionage kan zijn. Ondanks de verschillen in tijd en plaats zijn de vijf verhalen onderling verbonden. Al was het maar omdat ze er alle vijf op wijzen dat, zoals het motto van het boek zegt, een mens 'hier een balling is en in niets op deze wereld zijn vertrouwen kan stellen'