Roland Vuursteen probeert op basis van enkele dagboeken zijn verleden te reconstrueren, nadat hij ontdekt heeft dat zijn korte termijngeheugen het steeds meer laat afweten. Aanvankelijk vertelt hij het verhaal van een zorgeloze jeugd in Delfzijl. De zorgeloosheid maakt plaats voor een groeiende verontrusting die aanvankelijk toegeschreven lijkt te moeten worden aan zijn groei naar volwassenheid. Tot er ineens een voorval aan het licht komt dat de grenzen van het alledaagse verre overschrijdt. Vuursteen lijkt de controle over zijn verleden te hebben verloren. Wat hij beschrijft is gruwelijk. De vraag rijst: heeft hij het ook werkelijk meegemaakt? Of zinkt hij weg in een fantasiewereld waar zijn leven zich vormt naar zijn wil?