Erik P. Löffler (1967) werkt als conservator oude teken- en prentkunst bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie in Den Haag. In zijn gedichten worden vertrouwde iconen en clichés uit de hedendaagse cultuur omgekeerd. Door de bevreemding die dat opwekt verliezen gemeenplaatsen en politiek correcte standpunten hun vanzelfsprekendheid; Eriks eigen standpunt blijft daarbij in het ongewisse. Ook in de meer persoonlijke gedichten over mensen en gebeurtenissen in zijn omgeving maakt hij een knipoog naar de kleine en grote thema's van het leven.