Ervaringen met hospita's vormen een belangrijk bestanddeel van de vierde verhalenbundel van Frans Pointl, die met De kip die over de soep vloog een van de kleine klassiekers van de naoorlogse literatuur schreef. Na de dood van zijn moeder is de verteller overgeleverd aan een nieuwe overheerster: 'Ze laat me binnen in de vestibule waar het aar een opgewarmde kliek ruikt. Ze stelt me de geijkte hospita-vragen: Vaste baan? Overdag afwezig? Liefhebber van alcohol? Leven uw ouders nog? Ontvangt u damesbezoek?' In vijd sarcastische portretten rekent Pointl af met een mensentype dat nu definitief tot het verleden behoort. Verder bevat deze bundel onder meer een hernieuwde kennismaking met Oom Simon en een drieluik over de Nigeriaanse vluchteling Folami: hierin schetst Pointl het ontroerende portret van een moderne uitvreter. In 1995 verscheen de bundeling van Pointls eerdere verhalen onder de titel Ongeluk is ook een soort geluk. Hans Warren schreef hierover: 'In deze verzamelbundel valt de kracht van zijn autobiografische proza eens te meer op. Hij gebruikt minimale middelen maar wet daarmee maximale effecten te bereiken. Juist de soberheid van de verhalen, de haast naïeve verteltrant ervan, maakt ze zo navrant. Iedereen die Pointl gaat lezen of herlezen, zal erdoor gegrepen worden.'