Ergens is iets misgegaan. Waar precies weet Eva niet, maar zij heeft het vermoeden dat het met opvoeding net is als met medicijnen: de bijwerkingen komen pas jaren later aan het licht. Want waarom komt haar jongste dochter niet meer uit bad? Waarom maakt haar zoon zulke vreemde kunst? Waarom is haar oudste dochter zo weineg feministisch? En haar moeder, die haar grote voorbeeld is, wil alleen maar met rust gelaten worden. Eva, het middelpunt van een chaotisch huishouden, heeft nog één jaar te tijd om te wennen aan het vertrek van haar jongste dochter. Ze voelt zich als iemand die nog maar één jaar te leven heeft.