Geen slak, geen haai, en per slot van rekening ook geen slaai? Mysterieus, virtuoos, diepzinnig, onzinnig en vooral van a tot z grappig is het langste en bekendste gedicht van de verbazingwekkendste schrijver voor kinderen en andere volwassenen: Lewis Carroll.In zijn befaamde Alice-boeken heeft Lewis Carroll bewezen dat hij de grootmeester is van de dolgedraaide logica, van het onmogelijke verhaal dat aan het denken zet en aan het lachen maakt. Hij doet dat in proza, maar hier en daar ook in dichtvorm het typisch Engelse nonsense-gedicht krijgt bij hem een diepere zin, die aan de humoristische werking niets afdoet. Carolls meesterproef in het genre is The Hunting of the Snark. een komisch, heroïsch epos dat, net als de Alice-boeken, voor kinderen bedoeld is, maar door hun ouders evenzeer of nog meer wordt gewaardeerd. Het verscheen in 1883 als afzonderlijk boek, verlucht door de befaamde prerafaëlitische schilder Henry Holiday. In acht hoofdstukken, die Carroll fits noemt, bereikt hij twee dingen: de lezer ligt constant in lachstuipen, en diezelfde lezer krijgt de onbedwingbare neiging op zoek te gaan naar dubbele bodems.