at van Amerika te denken? De vraag was in de negentiende eeuw minstens zo dwingend als voor ons, nu. De prille republiek bleek een onuitputtelijke bron voor, vaak in brieven vertelde reisverhalen. Vooral de Britten toonden zich meester in de beschrijving van hun voormalige kolonie. Door hun briefvorm hebben deze boeken niets van hun levendigheid verloren. De Leidse historicus A. Lammers, biograaf van Franklin D. Roosevelt, putte er op zijn beurt de inspiratie uit om deze Amerika-gangers te volgen. Hij legt uit welke motieven ze hadden om de Nieuwe Wereld te bereizen en waarom ze dikwijls radicaal met elkaar van mening verschilden over politici en presidenten, slaven en Shakers, zelfs over de aantrekkelijkheden van het Amerikaanse landschap. Vervolgens stapt Lammers de moderne geschiedenis van de Verenigde Staten binnen om op de contintfiteit tussen toen en nu te wijzen, met het rassenvraagstuk als kernthema. In doolhof Amerika is hij de ironische gids naar een rij onvergetelijke watchers van het Grote Experiment aan de overkant. Kijkend in de spiegel van de negentiende eeuw ziet Lammers zijn geliefde Amerika onverminderd boeiend en raadselachtig opdoemen.